گربه‌ها، موجودات دوست‌داشتنی و بازیگوشی هستند که می‌توانند به اعضای خانواده تبدیل شوند. اما متاسفانه، آنها نیز مانند سایر موجودات زنده، در معرض ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌های مختلفی قرار دارند. برخی از این عفونت‌ها می‌توانند بسیار خطرناک باشند و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، عواقب جبران‌ناپذیری برای سلامتی گربه به همراه داشته باشند.

در این مقاله، به بررسی 7 عفونت خطرناک گربه، روش‌های انتقال، علائم و درمان آنها خواهیم پرداخت. در ضمن، نکاتی را در مورد پیشگیری از این عفونت‌ها ارائه خواهیم داد تا بتوانید از سلامت گربه خود محافظت کنید.

1. پان لکوپنی (Feline Panleukopenia)

• ✔️

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، مدفوع، استفراغ، یا ترشحات بدن آنها. در ضمن، ویروس می‌تواند از طریق وسایل آلوده مانند ظرف غذا و آب، برس، و لباس نیز منتقل شود.
• ✔️

  علائم:

  تب، بی‌حالی، بی‌اشتهایی، استفراغ، اسهال خونی، کم‌آبی بدن، و مرگ.
• ✔️

  درمان:

  درمان حمایتی شامل مایع‌درمانی، داروهای ضد استفراغ و آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه.
• ✔️

  پیشگیری:

  واکسیناسیون به موقع، بهداشت مناسب و جلوگیری از تماس با گربه‌های بیمار.

پان لکوپنی که به عنوان دیستمپر گربه نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که مخصوصا در گربه‌های جوان و واکسینه نشده شایع است. این ویروس به سلول‌های در حال رشد سریع، مانند سلول‌های مغز استخوان، روده و جنین آسیب می‌رساند.

2. عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (Feline Upper Respiratory Infection – URI)

• ✔️

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات بینی و چشم، سرفه و عطسه.
• ✔️

  علائم:

  عطسه، آبریزش بینی و چشم، سرفه، تب، بی‌اشتهایی، و زخم‌های دهانی (مخصوصا در عفونت‌های کلسی ویروس).
• ✔️

  درمان:

  درمان حمایتی شامل مرطوب کردن هوا، تمیز کردن بینی و چشم‌ها، و در صورت نیاز آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های باکتریایی ثانویه.
• ✔️

  پیشگیری:

  واکسیناسیون، بهداشت مناسب و جلوگیری از تماس با گربه‌های بیمار.

URI یک اصطلاح کلی برای عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی گربه‌ها است که معمولاً توسط ویروس‌ها (مانند هرپس ویروس گربه و کلسی ویروس گربه) یا باکتری‌ها ایجاد می‌شود.

3. لوسمی گربه (Feline Leukemia Virus – FeLV)

• ✔️

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با بزاق، ترشحات بینی، ادرار و مدفوع گربه‌های آلوده. در ضمن، انتقال از مادر به جنین نیز امکان‌پذیر است.
• ✔️

  علائم:

  بی‌حالی، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، تورم غدد لنفاوی، عفونت‌های مکرر، کم‌خونی، و تومورها.
• ✔️

  درمان:

  درمان قطعی برای FeLV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل کنترل عفونت‌ها، تقویت سیستم ایمنی و درمان عوارض بیماری است.
• ✔️

  پیشگیری:

  واکسیناسیون، جلوگیری از تماس با گربه‌های آلوده و آزمایش خون برای تشخیص زودهنگام.

4. ایدز گربه (Feline Immunodeficiency Virus – FIV)

• ✔️

  روش انتقال:

  عمدتاً از طریق گاز گرفتن و خراشیدن گربه‌های آلوده. انتقال از مادر به جنین نیز امکان‌پذیر است.
• ✔️

  علائم:

  علائم اولیه ممکن است خفیف باشند و شامل تب، تورم غدد لنفاوی و بی‌حالی باشند. در مراحل بعدی، گربه‌ها ممکن است دچار عفونت‌های مکرر، کاهش وزن، بیماری‌های دهانی و عصبی شوند.
• ✔️

  درمان:

  درمان قطعی برای FIV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل کنترل عفونت‌ها، تقویت سیستم ایمنی و درمان عوارض بیماری است.
• ✔️

  پیشگیری:

  جلوگیری از دعوا و درگیری گربه‌ها، نگهداری گربه‌ها در محیط داخلی و آزمایش خون برای تشخیص زودهنگام.

FIV نیز یک ویروس رترو است که سیستم ایمنی گربه را ضعیف می‌کند و آنها را مستعد ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف می‌کند. با این حال، FIV با HIV (ویروس ایدز در انسان) متفاوت است و به انسان منتقل نمی‌شود.

5. کلامیدیوز (Chlamydiosis)

• ✔️

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با ترشحات چشم گربه‌های آلوده.
• ✔️

  علائم:

  آبریزش چشم، قرمزی و تورم ملتحمه، عطسه، و در موارد شدید، پنومونی.
• ✔️

  درمان:

  آنتی‌بیوتیک‌های موضعی و خوراکی.
• ✔️

  پیشگیری:

  بهداشت مناسب و جلوگیری از تماس با گربه‌های بیمار.

کلامیدیوز یک عفونت باکتریایی است که معمولاً باعث التهاب ملتحمه (التهاب غشاء مخاطی چشم) در گربه‌ها می‌شود. این بیماری می‌تواند بسیار مسری باشد.

6. توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)

• ✔️

  روش انتقال:

  گربه‌ها معمولاً از طریق خوردن گوشت خام یا شکار جوندگان آلوده مبتلا می‌شوند. انسان‌ها می‌توانند از طریق خوردن گوشت نیم‌پز آلوده، تماس با خاک آلوده به مدفوع گربه، یا مصرف آب آلوده مبتلا شوند.
• ✔️

  علائم:

  در بسیاری از گربه‌ها، عفونت توکسوپلاسما بدون علامت است. در برخی موارد، ممکن است علائمی مانند تب، بی‌حالی، بی‌اشتهایی، اسهال، و مشکلات تنفسی مشاهده شود.
• ✔️

  درمان:

  آنتی‌بیوتیک‌ها.
• ✔️

  پیشگیری:

  پختن کامل گوشت، شستن دست‌ها بعد از تماس با خاک، و جلوگیری از شکار جوندگان توسط گربه‌ها. خانم‌های باردار باید از تماس با مدفوع گربه خودداری کنند.

توکسوپلاسموز یک عفونت انگلی است که توسط انگل Toxoplasma gondii ایجاد می‌شود. این انگل می‌تواند بسیاری از حیوانات خونگرم، از جمله گربه‌ها و انسان‌ها را آلوده کند. گربه‌ها معمولاً از طریق خوردن گوشت خام یا شکار جوندگان آلوده، مبتلا می‌شوند.

7. قارچ پوستی (Ringworm)

• ✔️

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، اشیاء آلوده مانند برس، اسباب بازی‌ها و رختخواب.
• ✔️

  علائم:

  لکه‌های دایره‌ای شکل بدون مو بر روی پوست، خارش، و التهاب.
• ✔️

  درمان:

  داروهای ضد قارچ موضعی و خوراکی.
• ✔️

  پیشگیری:

  بهداشت مناسب، قرنطینه گربه‌های آلوده، و ضدعفونی کردن محیط.

قارچ پوستی یک عفونت قارچی است که پوست، مو و ناخن گربه‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری بسیار مسری است و می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.

نکته 1:

واکسیناسیون منظم و به موقع گربه‌ها، یکی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بسیاری از عفونت‌های خطرناک است. با دامپزشک خود در مورد برنامه واکسیناسیون مناسب برای گربه خود مشورت کنید.

نکته 2:

بهداشت مناسب و تمیز نگه داشتن محیط زندگی گربه، نقش مهمی در جلوگیری از انتشار عفونت‌ها دارد. ظرف غذا و آب، بستر و وسایل گربه را به طور مرتب تمیز کنید.

نکته 3:

از تماس گربه خود با گربه‌های بیمار و ناشناخته خودداری کنید. اگر گربه جدیدی را به خانه می‌آورید، ابتدا آن را از سایر گربه‌ها جدا کنید و به دامپزشک نشان دهید.

نکته 4:

تغذیه مناسب و متعادل، سیستم ایمنی گربه را تقویت می‌کند و آنها را در برابر بیماری‌ها مقاوم‌تر می‌کند.

نکته 5:

معاینات منظم دامپزشکی به تشخیص زودهنگام بیماری‌ها کمک می‌کند. گربه خود را به طور مرتب برای معاینه به دامپزشک ببرید.

نکته 6:

اگر متوجه هرگونه علامت غیرعادی در گربه خود شدید، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید.

نکته 7:

از دادن خودسرانه دارو به گربه خود خودداری کنید. تنها دامپزشک می‌تواند داروی مناسب و دوز صحیح را تجویز کند.

نکته 8:

انگل تراپی منظم از ابتلای گربه به انگل های داخلی و خارجی جلوگیری می کند.

نکته 9:

محیط زندگی گربه را عاری از استرس نگه دارید. استرس می‌تواند سیستم ایمنی گربه را تضعیف کند.

نکته 10:

اگر در خانه کودک دارید، مراقب باشید که کودک با مدفوع گربه تماس نداشته باشد، مخصوصا در مورد توکسوپلاسموز.

نکته 11:

در صورت بارداری، حتماً با پزشک خود در مورد توکسوپلاسموز مشورت کنید.

نکته 12:

قبل از غذا دادن به گربه، دست های خود را بشویید.

نکته 13:

اگر گربه شما بیمار است، از دست زدن به صورت و چشم های خود بعد از تماس با او خودداری کنید.

نکته 14:

در صورت مشاهده علائم قارچ پوستی در گربه، سریعا به دامپزشک مراجعه کنید، زیرا این بیماری به راحتی به انسان منتقل می شود.

نکته 15:

بهره‌گیری از وسایل بهداشتی شخصی برای هر گربه، از انتقال بیماری ها جلوگیری می کند.

نکته 16:

در صورت مشاهده علائم لوسمی یا ایدز گربه، با دامپزشک مشورت کنید تا از انتقال بیماری به سایر گربه ها جلوگیری شود.

نکته 17:

رعایت نکات بهداشتی در هنگام بازی با گربه، خطر انتقال بیماری ها را کاهش می دهد.

17 نکته درباره 7 عفونت خطرناک گربه و درمان آنها

1. عفونت پن‌لکوپنی گربه‌ها (Panleukopenia)

این بیماری بسیار مسری و اغلب کشنده است، به‌ویژه در بچه گربه‌ها. ویروس پن‌لکوپنی به سرعت سلول‌های در حال تقسیم، مانند سلول‌های مغز استخوان، روده و بافت لنفاوی را مورد هدف قرار می‌دهد.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، مدفوع آلوده، یا وسایل آلوده مانند ظرف غذا، خاک بستر و لباس.

علائم:

تب، بی‌حالی، بی‌اشتهایی، استفراغ، اسهال خونی، و کم‌آبی بدن.

درمان:

درمان حمایتی شامل مایع درمانی، آنتی‌بیوتیک (برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه)، و در صورت لزوم انتقال خون.

پیشگیری:

واکسیناسیون منظم و رعایت بهداشت.

نکته:

واکسیناسیون پن‌لکوپنی جزو واکسن‌های اصلی گربه محسوب می‌شود.

2. رینوتراکیئیت ویروسی گربه‌ها (Feline Viral Rhinotracheitis – FVR)

یک بیماری تنفسی فوقانی شایع است که توسط ویروس هرپس گربه‌ها (FHV-1) ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث مشکلات جدی در بچه گربه‌ها شود.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات بینی و چشم، و وسایل آلوده.

علائم:

عطسه، آبریزش بینی، آبریزش چشم، تب، بی‌اشتهایی، و زخم‌های قرنیه.

درمان:

درمان حمایتی شامل تمیز کردن ترشحات، داروهای ضد ویروسی (مانند لایزین)، و آنتی‌بیوتیک (برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه).

پیشگیری:

واکسیناسیون و رعایت بهداشت.

نکته:

بعد از ابتلا، ویروس می‌تواند به صورت نهفته در بدن گربه باقی بماند و در زمان استرس دوباره فعال شود.

3. کلسی ویروس گربه‌ها (Feline Calicivirus – FCV)

یکی دیگر از عوامل شایع بیماری‌های تنفسی فوقانی در گربه‌ها. این ویروس می‌تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم شود.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات بینی و دهان، و وسایل آلوده.

علائم:

عطسه، آبریزش بینی، زخم‌های دهان، لنگش، و تب.

درمان:

درمان حمایتی شامل مایع درمانی، تغذیه با سرنگ (در صورت بی‌اشتهایی)، و آنتی‌بیوتیک (برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه).

پیشگیری:

واکسیناسیون و رعایت بهداشت.

نکته:

سویه‌های مختلفی از کلسی ویروس وجود دارد و واکسن‌ها ممکن است در برابر همه سویه‌ها مؤثر نباشند.

4. بیماری FIV (Feline Immunodeficiency Virus)

ویروس نقص ایمنی گربه‌ها، مشابه HIV در انسان، سیستم ایمنی گربه را ضعیف می‌کند و آنها را در برابر عفونت‌های دیگر آسیب‌پذیر می‌سازد.

روش انتقال:

عمدتاً از طریق گاز گرفتن توسط گربه‌های آلوده. در ضمن، از طریق جفت از مادر به بچه گربه.

علائم:

تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی، بی‌اشتهایی، عفونت‌های مزمن (مانند عفونت‌های لثه و پوست)، و کاهش وزن.

درمان:

هیچ درمان قطعی برای FIV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل مدیریت عفونت‌های ثانویه، تغذیه مناسب، و کنترل استرس است.

پیشگیری:

جلوگیری از نزاع گربه‌ها، نگهداری گربه‌ها در داخل خانه، و تست FIV برای گربه‌های جدید.

نکته:

FIV فقط گربه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به انسان منتقل نمی‌شود.

5. بیماری FeLV (Feline Leukemia Virus)

ویروس لوسمی گربه‌ها، ویروسی است که می‌تواند باعث سرطان، سرکوب سیستم ایمنی، و سایر مشکلات سلامتی در گربه‌ها شود.

روش انتقال:

از طریق تماس نزدیک با گربه‌های آلوده، از جمله بزاق، ترشحات بینی، ادرار، مدفوع، و شیر. در ضمن، از طریق جفت از مادر به بچه گربه.

علائم:

تب، بی‌اشتهایی، بزرگ شدن غدد لنفاوی، کم خونی، لوسمی (سرطان خون)، و تومورها.

درمان:

هیچ درمان قطعی برای FeLV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل مدیریت عفونت‌های ثانویه، تغذیه مناسب، و کنترل استرس است.

پیشگیری:

واکسیناسیون و جلوگیری از تماس گربه‌ها با گربه‌های آلوده.

نکته:

FeLV فقط گربه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به انسان منتقل نمی‌شود.

6. پریتوئنیت عفونی گربه‌ها (Feline Infectious Peritonitis – FIP)

بیماری FIP ناشی از جهش ویروس کرونا ویروس گربه‌ها (FCoV) است. دو شکل اصلی دارد: FIP تر (wet) و FIP خشک (dry).

روش انتقال:

ویروس کرونا ویروس به طور معمول از طریق مدفوع منتقل می‌شود. جهش این ویروس و تبدیل آن به FIP قابل انتقال نیست.

علائم FIP تر:

تجمع مایع در شکم یا قفسه سینه، بی‌اشتهایی، تب، و کاهش وزن.

علائم FIP خشک:

تب، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، مشکلات عصبی (مانند تشنج و عدم تعادل)، و مشکلات چشمی.

درمان:

در گذشته درمان موثری برای FIP وجود نداشت، اما داروهای جدیدی در حال توسعه هستند که نتایج امیدوارکننده‌ای نشان داده‌اند. با این حال، این داروها هنوز در همه جا در دسترس نیستند و گران‌قیمت هستند.

پیشگیری:

جلوگیری از استرس در گربه‌ها، رعایت بهداشت، و جدا کردن گربه‌های بیمار.

نکته:

FIP یک بیماری پیچیده است و تشخیص آن دشوار است.

7. توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)

توکسوپلاسموز یک عفونت انگلی است که می‌تواند گربه‌ها و انسان‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. انگل توکسوپلاسما گوندی در مدفوع گربه‌های آلوده یافت می‌شود.

روش انتقال:

گربه‌ها معمولاً از طریق خوردن گوشت خام یا نیم‌پز آلوده، شکار جوندگان آلوده، یا مصرف آب آلوده به انگل، به توکسوپلاسموز مبتلا می‌شوند. انسان‌ها می‌توانند از طریق خوردن گوشت خام یا نیم‌پز آلوده، تماس با خاک آلوده (مثلا باغبانی)، یا از طریق تماس با مدفوع گربه آلوده، به توکسوپلاسموز مبتلا شوند.

علائم در گربه‌ها:

بیشتر گربه‌ها علائم خاصی نشان نمی‌دهند. در برخی موارد، ممکن است علائمی مانند تب، بی‌اشتهایی، لنگش، مشکلات تنفسی، و مشکلات عصبی مشاهده شود.

علائم در انسان:

بیشتر افراد مبتلا به توکسوپلاسموز علائم خاصی نشان نمی‌دهند. در برخی موارد، ممکن است علائمی مانند علائم شبیه آنفولانزا (تب، درد عضلانی، خستگی) و بزرگ شدن غدد لنفاوی مشاهده شود. توکسوپلاسموز در زنان باردار می‌تواند برای جنین خطرناک باشد.

درمان:

درمان توکسوپلاسموز در گربه‌ها معمولاً با آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. درمان در انسان بسته به شدت علائم و وضعیت سلامتی فرد متفاوت است.

پیشگیری:

پختن کامل گوشت، شستن دست‌ها بعد از تماس با خاک، و جلوگیری از شکار جوندگان توسط گربه‌ها. زنان باردار باید از تماس با مدفوع گربه خودداری کنند.

نکته:

توکسوپلاسموز یک بیماری قابل انتقال از حیوان به انسان (زونوتیک) است.